به گزارش ایکنا، انس با قرآن و اهل بیت(ع) هرجا و در هر زمینه و فعالیتی که خود را نشان داده، میزان موفقیت در آن عرصه به شدت افزایش پیدا کرده است، یکی از این عرصه‌ها که امدادهای مؤانست با این دو ثقل همواره زبانزد همه بوده است، سال‌های دفاع مقدس است.
در آن سال‌ها انس با کلام وحی جزئی جدایی‌ناپذیر از فعالیت رزمنده‌ها در سال‌های جنگ تحمیلی بود، فعالیتی که در بزنگاه‌های حساس و در پراضطراب‌ترین لحظات دفاع از میهن اسلامی به ناگاه آرامشی می‌شد بر قلب نیروهای سپاه اسلام که هیچ طوفانی یارای برهم زدن آن آرامش را نداشت.
در هفته دفاع مقدس برآن شدیم تا گوشه‌هایی از سیره شخصیتی رزمندگان اسلام در انس با قرآن و اهل بیت(ع) بازگو کنیم و پای منش و روش رزمندگان دفاع مقدس بنشینیم. در ادامه برشی از زندگی‌نامه شهید حسن باقری را می‌خوانید:
«قرآنش رو داد دست من و گفت: ببین درست می‌خونم؟ من داشتم حفظ‌هاش رو کنترل می‌کردم. وقتی رسیدیم به آیات آخر سوره فجر «یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِى إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً فَادْخُلِى فِى عِبَادِى وَادْخُلِى جَنَّتِى (۲۷-۳۰)»، رسیدیم به فکه.
مجید(شهید مجید بقایی) به حسن گفت: نمی‌دونم چرا آیات آخر سوره رو نمی‌تونم حفظ کنم. گیر داره. نمی‌دونم گیرش چیه؟
حسن با خنده گفت: می‌دونی گیرش چیه؟ گیرش یک تَرکشه. یک لقمه شهادته. بابا! یا ایتها النفس المطمئنة در شأن امام حسین(ع) است. شوخی که نیست.
راست می‌گفت حسن. گیر ورود به جمع یاران شهید، خصوصی‌های خدا، یک لقمه شهادتی بود که در فکه با هم نوش جان کردند.
راوی: مرتضی صفاری
برشی از کتاب ملاقات در فکه؛ زندگی‌نامه شهید حسن باقری»
انتهای پیام
The post درس قرآنی شهید مجید بقایی و یک لقمه شهادت Originally appeared on iqna.ir